Historia Grabowca sięga czasów króla Zygmunta III, kiedy to w 1601 roku udzielił przywileju Krzysztofowi Krzyżanowskiemu by erygować w miejscowości Oszczywilk miasteczko które zostało nazwane Grabowcem.

Kościół pod wezwaniem św. Mikołaja pobudował w 1626 roku Mikołaj Skaryszewski, kasztelan Sandomierski, dziedzic Grabowca. Kościół został wzniesiony w stylu wczesnobarokowym z cegły, orientowany. Konsekrowany został w 1629 roku przez biskupa krakowskiego Marcina Szyszkowskiego. W głównym ołtarzu umieszczone zostały obrazy sw. Mikołaja, który przesłania słynący łaskami obraz Matki Bożej Szkaplerznej. W bocznych ołtarzach św. Anny i św. Piotra umieszczono ruchome obrazy: pierwszy przedstawia św. Joachima, św. Annę i Matkę Bożą z książką w reku. Drugi natomiast przedstawia św. Piotra w chwili przekazania mu przez Chrystusa kluczy ze wskazaniem na stojący na wysokiej skale kościół. Obrazy te przesłaniają piękne rzeźby św. Antoniego i św. Franciszka.

Świątynia wewnątrz została pomalowana w 1968 roku, a restaurowana w 1976 roku. Obecnie świątynia jest w trakcie remontu. Trwają prace przy restauracji barokowych organów i wymianie tynków elewacji zewnętrznej świątyni.

PARAFIA

Parafia św. Mikołaja w Grabowcu należy do dekanatu Sienno w diecezji radomskiej. Położona jest w gminie Rzeczniów, powiat Lipsko, woj. mazowieckie.

Proboszczem parafii jest ks. Zbigniew Wypchło. Parafia w Grabowcu liczy 1665 wiernych i obejmuje swym zasięgiem następujące miejscowości: Grabowiec z ulicami: Rynek, Kościelna, Iłżecka, Polna i Wąchocką, Aleksandrów, Borcuchy, Dubrawę, Dębowe Pole, Kaniosy, Rybiczyznę, Rzechów Stary, Rzechów Kolonię, Rzechów Gościniec Wólkę Modrzejową, Wólkę Kolonię, Zawały.

Niniejsza strona powstała z chęci zaistnienia w internecie, jest swoistym otwarciem na świat. Znaleźć tu będzie można wiele informacji z życia parafii - głównie w postaci zdjęć. Nasze strony ciągle się rozwijają, udało nam się zgromadzić już ponad 200 zdjęć! Mam nadzieję, że systematycznie będzie ich przybywać.

PATRON

Św. Mikołaj urodził się prawdopodobnie w bogatej rodzinie zamieszkałej w Patarze w Lycji (prowincja Azji Mniejszej). Wybrany został biskupem zaniedbanej podówczas diecezji Myry, którą zarządzał z wielką troską i wiarą. Tam właśnie zasłynął swą świętością, zapałem i cudami. Zmarł ok. 350 r. Niewielka ilość autentycznych informacji na jego temat chętnie uzupełniana była kolorowymi szczegółami legend. Pierwszą biografię Mikołaja napisano w 9 wieku, najbardziej jednak upowszechniła się jego biografia spisana przez Szymona Metaphrastesa w wieku 10.
Historycy greccy utrzymują, że Mikołaj cierpiał uwięzienie i nie wyparł się wiary podczas prześladowań Dioklecjana. Obecny był na Soborze w Nicei, gdzie potępiał arianizm. Jedna z opowieści twierdzi, że nawet uderzył heretyka Ariusza. Dodają także, że Mikołaj zmarł w stolicy swej diecezji, Myrze. Niestety brak konkretnych dowodów historycznych potwierdzających te fakty.
Już w czasach Justyniana (VI wiek) w Konstantynopolu znajdowała się bazylika zbudowana ku czci św. Mikołaja. Od IX wieku na wschodzie oraz od XI na zachodzie był on jednym z najpopularniejszych świętych, a także przedmiotem licznych legend. Mówią one o nim jako o młodym człowieku, który zdecydował się poświęcić swoje pieniądze na działalność charytatywną, a całe swe życie na nawracanie grzeszników.

Powyższy tekst został zaczerpnięty z www.opoka.org